Χειρουργική Αντιμετώπιση (Εγχείρηση) Καλοήθους Υπερπλασίας Προστάτη
Ποια μέθοδο να προτιμήσω για την καλοήθη υπερπλασία του προστάτη; Μια κριτική ματιά στις διάφορες τεχνικές
Ο προστάτης είναι ένας αδένας μεγέθους περίπου όσο ένα κάστανο που βρίσκεται κάτω από την ουροδόχο κύστη στον άνδρα και αγκαλιάζει την αρχική μοίρα της ουρήθρας από όπου και διέρχονται τα ούρα. Με την πάροδο του χρόνου αρχίζει να αυξάνεται σε μέγεθος και έτσι να συμπιέζει την ουρήθρα που περνάει μέσα από αυτόν με αποτέλεσμα να την φράζει και να δυσκολεύει την ούρηση.
Ο ασθενής το αντιλαμβάνεται αυτό με διάφορα συμπτώματα όπως δυσκολία στην ούρηση, μειωμένη πίεση στη ροή τον ούρων, μικρότερη «ακτίνα» ροής, επιτακτικότητα δηλαδή να έρχεται η επιθυμία για ούρηση πιο απότομα ή νυκτουρία δηλαδή να σηκώνεται τη νύκτα για να ουρήσει. Ο ουρολόγος μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό με κατάλληλα φάρμακα αν όμως η κατάσταση είναι πιο προχωρημένη το χειρουργείο είναι η μόνη λύση.
H επέμβαση συνίσταται στο να αφαιρεθεί το αδένωμα που είναι στο κέντρο του προστάτη ενώ η κάψα που είναι στην περιφέρεια πρέπει να παραμείνει ακέραια. Παλιότερα αυτό γινόταν με μια τομή στο δέρμα της κοιλιάς (διακυστική προστατεκτομή) ενώ πλέον στις μέρες μας γίνεται σχεδόν αποκλειστικά δια της ουρήθρας (διουρηθρική προστατεκτομή) όπου δια της ουρήθρας εισέρχεται ένα κατάλληλο εργαλείο και φτάνει μέχρι του σημείου που βρίσκεται ο προστάτης που φράζει τη δίοδο των ούρων και αρχίζει κομματάκι κομματάκι να τον αφαιρεί.
Σήμερα, οι κυριότερες διουρηθρικές τεχνικές είναι η TURis (Τούρις), η Holep (Χόλεπ) και η Rezum (Ρεζούμ).
Η πιο διαδεδομένη διουρηθρική τεχνική είναι η μέθοδος TURis η οποία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική και συνδυάζει τη δυνατότητα να εξαχνώνει (εξατμίζει) τον προστατικό ιστό και παράλληλα αν χρειάζεται να τον κόβει σε μικρότερα κομμάτια τα οποία αποβάλλονται από την ουρήθρα. Τεχνικά, το εργαλείο εισέρχεται στο κέντρο του προστάτη κι από εκεί ξεκινάει η επέμβαση κατά την οποία αφαιρείται ή εξαχνώνεται ο προστάτης από το κέντρο του προς την κάψα (βίντεο 1). Είναι μια εξαιρετική τεχνική η οποία επιτρέπει με μια ημέρα νοσηλείας να απαλλάσσεται ο ασθενής από τα προβλήματα του προστάτη.
Η Holep χρησιμοποιεί laser και είναι πιο αποτελεσματική σε μεγάλους προστάτες. Σε αντίθεση με την Τουρις η επέμβαση ξεκινάει εξωτερικότερα, από το όριο κάψας- αδενώματος. Εκεί «χαράζεται» ο προστάτης και αποκολλάται το αδένωμα από την κάψα, το οποίο στη συνέχεια απωθείται στην ουροδόχο κύστη κι εκεί τεμαχίζεται κι αναρροφάται με ένα άλλο εργαλείο, τον morcellator (βίντεο 2). Αυτή η τεχνική είναι κατάλληλη για πολύ μεγάλους προστάτες. Η νοσηλεία είναι κι εδώ μονοήμερη και η μέθοδος είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική.
Το βασικό μειονέκτημα των τεχνικών αυτών είναι οι παρενέργειες στη σεξουαλικότητα του άνδρα καθώς η εκσπερμάτιση κατά κανόνα χάνεται σε αυτές ενώ η στύση θεωρείται πως δεν επηρεάζεται, αν και υπάρχουν εξαιρέσεις.
H Rezum είναι η πιο σύγχρονη μέθοδος και τελείως διαφορετική στην εφαρμογή της. Εδώ το εργαλείο εισέρχεται στο κέντρο του προστάτη και με ειδικό εργαλείο/βελόνα παρακεντείται ο προστάτης κι αντί να αφαιρείται το αδένωμα «ξεφουσκώνει» χορηγώντας ατμό. H χορήγηση γίνεται βάσει ειδικού πρωτοκόλλου κατά το οποίο η χορήγηση ατμού γίνεται σε συγκεκριμένα σημεία του αδενώματος (βίντεο 3). Η επέμβαση αυτή έχει ολοκληρώνεται σε λίγα λεπτά κι ο ασθενής σε ελάχιστες ώρες, αυθημερόν εξέρχεται από την κλινική. Εφαρμόζεται σε μεσαίου μεγέθους προστάτες και το βασικό της πλεονέκτημα είναι ότι σέβεται τη σεξουαλικότητα του άνδρα καθώς δεν επηρεάζεται ούτε η στύση ούτε η εκσπερμάτιση.
Απλοποιώντας πολύ τους κανόνες θα έλεγε κανείς πως αν κάποιος άνδρας έχει ως προτεραιότητα τη διατήρηση της σεξουαλικότητας του θα πρέπει να εξετάσει αν ο προστάτης τους είναι κατάλληλος για Rezum, αλλιώς μια πολύ καλή εφαρμογή είναι η Turis. Η Holep έχει ένδειξη για πολύ μεγάλους προστάτες που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με την Turis.
Παλιότερες τεχνικές που τείνουν να εκλείψουν είναι η μέθοδος με το Greenlight laser και η διακυστική προστατεκτομή. Η πρώτη εφάρμοζε laser για την εξάχνωση του προστάτη. Ήταν όμως πολύ ακριβή και δούλευε καλά σε μικρούς σχετικά προστάτες (βίντεο 4). Η διακυστική προστατεκτομή έχει το μειονέκτημα του ότι γίνεται με τομή στο δέρμα (ανοικτή επέμβαση) κι έχει πολυήμερη νοσηλεία. Για τους λόγους αυτούς πλέον χρησιμοποιούνται πολύ σπάνια.
